Maşa İle Koca Ayı: Sonra Görüşürüz

Maşa İle Koca Ayı: Sonra Görüşürüz

Maşa o kadar yaramaz bir çocuktur ki evinin bahçesindeki hayvanlar onun dışarı çıkma vakti geldiğinde kendilerine saklanacak delik ararlar. Fakat o gün Maşa'da bir tuhaflık vardır. Dışarıya çıktığında hayvanlar ile uğraşmak yerine onlara sonra görüşürüz deyip Koca Ayı'nın evine doğru gider. Yolda tavşanla karşılaşır. Tavşan Maşa'ya oyun oynamayı teklif eder. Fakat Maşa şimdi olmaz Koca Ayı'ya gidiyorum der. Tavşan onun bu tavırlarına bir akıl erdiremez. Nihayet Maşa Koca Ayı'nın evine gelir. Koca Ayı evde temizlik yapmaktadır.  Maşa zaman kaybetmeden işe koyulup arkadaşına yardım eder. Etrafı dağıtıp herhangi bir zarar vermeden yerleri süpürüp bulaşıkları yıkar. Onun bu sakin haline alışık olmayan Koca Ayı endişelenir. Maşa'yı alıp ormanın sağlık görevlileri olan kurtlara götürür. Kurtlar Maşa'yı muayene edip büyüyüp olgunlaştığı için sakinleştiğini söylerler.

Maşa ve Koca Ayı eve döner dönmez Maşa kuzenini arar. Ona artık büyüdüğünü ve yanına gelebileceğini söyler. Koca Ayı Maşa'nın artık gideceğini duyunca çok üzülür. Akşam ormandaki bütün hayvanları çağırıp bir veda yemeği verirler. Bütün hayvanlar Maşa gidecek diye çok üzgündür. Yemek bittiğinde bütün hayvanlar Maşa ile vedalaşıp evden ayrılırlar. Maşa son gece arkadaşı Koca Ayı'nın evinde kalır. Koca Ayı Maşa gidecek diye o kadar üzgündür ki bütün gece rüyasında onun arkasından ne kadar üzgün olduğunu görür.

Sabah olunca tren ormana gelir. Maşa'nın kuzeni onu almak için gelmiştir. Maşa'nın evine gidip eşyalarını toplayıp trene yükler. Bu sırada Maşa Koca Ayı'nın evinde uyuya kalmıştır. Sabah aceleyle uyanıp geç kaldım der. Tren kalkmak üzeredir. Koca Ayı onu aceleyle trene yetiştirir. Tren hareket ederken Maşa dostlarına sonra görüşürüz diyerek el sallar. Bütün hayvanlar üzgün bir şekilde trenin arkasından bakakalır. Domuzcuk daha fazla dayanamayıp ağlamaya başlar. Benimle artık kim Maşa gibi oynayacak der. Bunun üzerine Koca Ayı, Domuzcukla tıpkı Maşa gibi oyun oynar.

Maşa İle Koca Ayı: Ev Yapımı Ninjalar

Maşa İle Koca Ayı: Ev Yapımı Ninjalar

İki küçük haylaz Maşa ve Panda birbirleri ile hiç anlaşamazlar. o gün Koca Ayı'nın evinde yine bir araya gelirler. Küçük bir şeker için didişip dururlar. Sürekli birbirlerini kovalarlar. Koca Ayı bu iki küçük yaramazla bir türlü başa çıkamaz. Bunun üzerine onlarla ilgilenmesi için bir bakıcı bulmaya karar verir. Zaman kaybetmeden bakıcı ilanlarını hazırlayıp ormanın her yerine asar. Daha sonra evine dönüp beklemeye başlar. Bir süre sonra kendisinin en büyük rakibi olan Kahverengi Ayı bakıcı ilanını görüp gelir. Kahverengi Ayı'nın çocuklara bakmak için bazı şartları vardır. Büyük bir televizyon, rahat bir koltuk ve yiyecek bazı şeyler ister. Koca Ayı bütün şartları yerine getirip tavlasını alarak evden çıkar. Maşa ve Panda evde Kahverengi Ayı ile başbaşa kalmıştır.

Koca Ayı ormanda huzurla tavlasını oynarken evde olanlardan habersizdir. Kahverengi Ayı yaramazlık yaptıkları için iki yaramazı bodruma kapatır. Maşa ve Panda ne yapabiliriz diye düşünürken ninja olmaya karar verirler. Hemen kendilerine birer ninja kostümü giyip sessizce odadan çıkarlar.

Kahverengi Ayı'nın yemeğini gizlice kaçırıp, televizyonun fişini çekerler. Neler olduğuna bir anlam veremeyen Kahverengi Ayı bodruma gidip oradalar mı diye bakar. Maşa ve Panda ondan önce gelip içeriye girmişlerdir. Kahverengi Ayı'nın iyice kafası karışır. Odanın bir köşesine saklanıp beklemeye başlar. Maşa ve Panda ninja kostümleri ile odadan çıkıp buz dolabına doğru giderken Kahverengi Ayı onları yakalar. Ayı'nın elinden kurtulan çocuklar bahçeye kaçarlar. Kahverengi Ayı çok kızmıştır onları bahçede kovalamaya başlar. Maşa ve Panda etrafa kürek ve tırmıkları dağıtırlar. Böylece her adımda kürek ve tırmıklar Ayı'nın suratına çarpar.

Bu sırada Maşa ağaca tırmanır. İyice sinirlenen Ayı peşinden tırmanır ağaca. Maşa onun peşinden geldiğini görünce aşağıya atlar. Dal Ayı'yı daha fazla taşıyamaz ve kırılır. Kahverengi Ayı hızla yere doğru düşerken Maşa ve Panda altına yatak getirirler. Böylece Ayı yere çarpmaktan kurtulur. Bu sırada Koca Ayı eve doğru gelmektedir. Onun geldiğini gören Maşa ve Panda kendi kıyafetlerini giyip uslu uslu beklerler. Koca Ayı Kahverengi Ayı'ya teşekkür eder. Kahverengi Ayı bir an önce gitmek ister. Usulca evden ayrılırken iki yaramaz yine gel diye seslenirler. Onların sesini duyan Ayı arkasına bakmadan kaçar.

Maşa İle Koca Ayı İkisi Fazla (Maşa ve Kuzeni Daşa)

Maşa İle Koca Ayı İkisi Fazla (Maşa ve Kuzeni Daşa)

Maşa kuzeni Daşa'dan bir mektup alır. Daşa sabah ilk trenle geleceğini yazmıştır. Sabah erkenden Daşa trenle gelir. Daşa gözlük kullanmasının dışında tıpkı Maşa'ya benzemektedir.  Daşa kapıyı çalar. Maşa heyecanla kapıyı açar. Fakat yaramaz Maşa kuzenine sarılayım derken onun yuvarlanıp çamurlu suya düşmesine sebep olur. Hemen kuzenini içeriye davet edip ona kendi kıyafetlerinin aynısından giydirir. Daha sonra dışarıya çıkıp onu hayvan dostları ile tanıştırır. Hayvanlar iki kuzen arasındaki benzerliğe çok şaşırırlar.

Maşa kuzenini Koca Ayı ile tanıştırmak ister. Birlikte koca Ayı'nın evine doğru yola çıkarlar.

Bu sırada Koca Ayı gece yağmurdan dolayı çatısı aktığı için çok uykusuz kalmıştır. Sabah kalkınca ilk iş çatıya çıkıp onarmaya başlar. O çatıda çalışırken Maşa ve Daşa Koca Ayı'nın evine gelirler. Maşa Koca Ayı'yı göremeyince Daşa'yı içeride bırakıp dışarıda arkadaşını aramaya gider. Daşa etrafa bir göz atıp dağınık olan kitaplığı düzlemeye karar verir. Bu sırada Koca Ayı yukarıdan iner. Daşa'yı Maşa zannedip yanına gider. Daşa Koca Ayı'yı karşısında görünce bir anda çok korkar. Eline geçirdiği her şeyi ona doğru atmaya başlar. Koca Ayı can havliyle kendini dışarıya atar. Bu  kez karşısına dışarıda Maşa çıkar. Maşa Ayı'yı kolundan tutup içeriye Daşa ile tanıştırmaya götürür. Fakat Daşa ortalarda yoktur. Maşa bu kez de Daşa'yı aramak için çıkar. O dışarı çıkınca Daşa gelip yine Koca Ayı'ya eline geçeni atar. Koca Ayı neler olduğuna bir anlam veremez. Bir süre sonra iki yaramazı karşısında görür. Maşa ona kuzeni Daşa'yı tanıştırır. Koca Ayı Maşa'dan bir tane daha olduğunu görünce olduğu yerde bayılır. İki kuzen onu kendine getirir. Koca Ayı'nın odasına gidip yatakta zıplamaya başlarlar. Bu sırada yeniden yağmur başlar ve çatı akmaya başlar.

Can İkincilik

Can İkincilik ve Önemi

Mert o gün meslek taklitleri yarışmasına hazırlanıyor. Can ise Mert’in yapmış olduğu polis rolüne fotoğraf makinesi ile kayıt yapıyordu. Mert kurallar sizin içindir; kurallara uyalım, uymayanları da uyaralım diyerek konuşuyordu. Can aferin çok güzel diye Mert’i destekliyordu. Mert role kendini o kadar kaptırmıştır ki  teşekkürler evlat diyor ve Can'ı hiç dinlemiyordur.

Can fotoğraf makinesinin bozulduğunu anlatmak istese de Mert onu dinlemez, kendi için dua etmekle meşguldür. Allah'ım ben birinci olmak istiyorum, Pınar da ikinci olsun o da doktor rolünü çok güzel yapıyor der ve duasını tamamlar.

Yarışma yapılmış Mert ikinci seçilmiştir. Can annesine anneciğim Mert çok çalışmıştı neden ikinci oldu? Can ikincilikte çok güzeldir, bu şans meselesi ikinci olmak Mert için daha hayırlıdır belki de der. Mert’in yanına gidip bunu ona şu örneklerle anlatmaya çalışır; Masada oyun hamurunun olduğunu düşün diğer tarafta da fotoğraf makinesi var hangisi ile oynamak istersin? Mert makine ile oynamayı seçer, ama bakar ki fotoğraf makinesi bozuktur. Can şimdi anladın mı? diye sorar. Yani bizim için neyin hayırlı olduğunu bilemeyiz der.

Kapı çalmış Can'ın anne ve babası gelmiştir. Mert'e hediye almışlar ve hadi aç bakalım derler ve Mert açar bakar ki içerisinde fotoğraf makinesini görür ve çok mutlu olur. Fotoğraf makinesi bozulduğu için artık yeni bir fotoğraf makinesi vardır. Okulda oynadığı rolü okulu çok beğenmiş ve Mert’ten tekrar oynamasını rica istemişlerdir. Yani ikinci olmak da artık Mert için iyi bir derecedir. Sonra nemi oldu? Onu da sonra anlatırım!

İyi şeyler öğretiyor.
El ele güzelce yarışmak önemli, kazanmak önemli değildir.
Önemli olan çalışmak,
Birinci olma, ikinci ol, ikinci olma, üçüncü olma...
Ne fark eder ki, kim yendi!
Herkes bir sürü şey öğrendi.
Sonuca bakmadan çalış sen, çalışmak her an özeldir.
İkincilikle barışmak birincilikten güzeldir.

Maşa İle Koca Ayı Felaketin Tarifi

Maşa İle Koca Ayı Felaketin Tarifi

Koca Ayı el kitabından yardım alarak dama oynamayı öğrenmeye karar verir. Her hamlede kitaba bakarak kendi kendine oyununu oynar. Tam son hamleyi yapacakken birden karşısında Maşa'yı görür. Yaramaz Maşa dama taşını alıp yerde sek sek oynamaya başlar. Bu durum Koca Ayı'yı kızdırsa da sakinliğini korur. Maşa'dan dama taşını alıp ona büyük bir taş verir ve kendi oyununa döner. Tam konsantre olduğu sırada Maşa'nın attığı büyük taş dama masasını dağıtır. Maşa elindeki hokey sopasıyla hokey oynamak ister.

Koca Ayı kendisini rahat bırakması için Maşa'yı dışarıya çıkarır. Karşısına oynaması için tavşanı koyar. Sen burada  tavşanla hokeyini oynayabilirsin der. Maşa ve tavşan bahçede hokey oynarken Koca Ayı kendi dama oyununa döner. Tam hamlesini yapacağı sırada Maşa tekrar karşısına çıkar. Bu sefer biz acıktık der. Yapacak başka çaresi kalmayan Koca Ayı evi iki yaramaza bırakıp damasını da alarak ormana gider. Maşa etrafa bir göz attıktan sonra yemek yapmaya karar verir. Tencereyi ocağa koyup altını yakar. Raflarda ne varsa rast gele tencereye doldurur.  Kaynayınca kendisine bir tabak alıp masada yaptığı yemeği afiyetle yemeye başlar. Bu sırada ocağı kapatmayı unuttuğu için yemek hızla taşmaya başlar. Taşan yemekleri yere dökülmeden tencerelere doldurmaya başlar. Rafta ne kadar tencere, tabak, kova ve bardak varsa hepsini yemekle doldurur.

Fakat yemek hala çoğalıp taşmaktadır. Tencerelerdeki yemekleri ormandaki hayvanlara yedirip boşalan tencereleri yeniden doldurur. Tencere hala taşmaya devam etmektedir. Maşa kapağını kapatıp üzerine ağırlık koyar. Artık yemek çığrından çıkmıştır. Maşa çaresiz korkudan bahçeye çıkar. Bu sırada Koca Ayı ormanda huzurlu bir şekilde oyununu oynayıp eve dönmektedir. Tam içeriye girdiği sırada tencere patlar ve her yer yemek bulaşığı olur. Koca Ayı ceza olarak her yeri Maşa'ya temizletir. Temizliği bitiren Maşa'nın yeniden karnı acıkır. Koca Ayı ona aynı yemekten verir. Maşa yine mi bu yemek başka yemek yok mu deyince Koca Ayı bütün dolapları açıp ona gösterir. Dolaplar ağzına kadar Maşa'nın yaptığı yemekle doludur.

Maşa İle Koca Ayı Buz Üstünde Tatil (Buz Pateni)

Maşa İle Koca Ayı Buz Üstünde Tatil (Buz Pateni)

Karın yağmasıyla ormandaki gölet buz tutmuş adeta bir kayak pistine dönmüştür. Ormandaki hayvanlar üzerinde kayak yapıp eğlenirler Kayak takımlarını alan Maşa da buz tutmuş göle gelir. Kaymak ister fakat bu konuda yeteneksiz olduğu için bir türlü beceremez. Orada keyifle kayan Dişi Ayı'dan kendisine kaymayı öğretmesini ister fakat Dişi Ayı onu duymaz bile. Maşa'nın aklına Koca Ayı gelir. O bana kaymayı öğretebilir der.

Bu sırada Koca Ayı evinde kış uykusuna yatmıştır. Maşa ayağında buz patenleri ile eve gelir. Ne kadar uğraşsa da Koca Ayı'yı uyandıramaz. Aklına bir fikir gelir ve hemen Koca Ayı'nın kilerine gider. Oradan bulduğu tekerlekli patenleri uyuyan ayıya giydirir. Arkasından ittirip onu yataktan kaldırır. Kaldırmasıyla birlikte Koca Ayı patenler sayesinde merdivenlerden kayıp aşağı düşer. Yine de uyanmaz. Bu sefer Maşa Koca Ayı'yı bir kızağa oturtup çekerek donmuş göle götürür. Yolda giderken her yer karlı olduğu için kızak kayar ve ikisi birlikte kayarak soluğu gölde alırlar. Çarpmanın etkisiyle Koca Ayı uykudan uyanır. Karşısında Dişi Ayı'yı görüp mutlu olur. Fakat Dişi Ayı Koca Ayı'nın ayağındaki tekerli patenleri görünce alay edip güler. Buna sinirlenen Koca Ayı arkasını dönüp gider. Dişi Ayı da diğer tarafa gider. Ortada kalan Maşa kimse bana kaymayı öğretmeyecek mi diye seslenir ayılar oralı olmayınca Maşa düşmüş numarası yapar.

Maşa'nın düştüğünü gören ayılar korkup aceleyle yanına gelirler. Numara yapan Maşa ayağa kalkıp hadi bana kaymayı öğretin der. İki ayı tekrar barışıp Maşa'ya kaymayı öğretmeye başlarlar. Maşa düşe kalka kaymayı öğrenir. Diğer hayvanlar da onlara katılıp bir güzel eğlenirler. Akşam olşunca etrafı süsleyip, kostümlerini giyip buz pateni yaparlar. Harika bir gece geçirirler.

Maşa İle Koca Ayı Mükemmel Resim ( Ressam Maşa)

Maşa İle Koca Ayı Mükemmel Resim ( Ressam Maşa)

Maşa ormanda karlar üzerine dal parçalarıyla resimler çizip vakit geçirir. Bir süre sonra canı sıkılıp Koca Ayı'nın evine gider. Bu sıra da Koca Ayı da resim yapmaya merak salmıştır. Tuvalini çıkarır, karşısına elmaları dizer ve ressam kostümünü de giyip resim yapmaya koyulur. Tam resim yapmaya daldığı sırada Maşa gelip karşısına model olarak koyduğu elmaları yer. Koca Ayı kızarak elma kalmadığı için yerine sarımsak koyar. Maşa arkadaşının yanına oturup onu izler fakat bir süre sonra sıkılıp dolapta ne varsa sucuk sosis hepsini çizmesi için model olarak karşısına koyar. Koca Ayı bütün malzemeleri tekrar dolaba koyarken Maşa kaşla göz arasında Koca Ayı'nın resmini çizer. Resim Koca Ayı'nın çok hoşuna gider. Maşa acaba başka ne çizebilirim diye düşünürken Koca Ayı onu ormana yollar. Gidip diğer hayvanların resmini çizmesini söyler. Maşa gidince kendisi de huzurla resim yapmaya başlar.

Maşa ormanda önce kurtları görüp onların resmini çizmek ister. Fakat kurtlar Maşa'dan korkup kaçmaya başlarlar. Maşa onları bulup sadece resminizi çizeceğim bana poz verin der. Kurtlar kabul edip Maşa'ya model olurlar. Bu sırada tavşan, sincaplar ve diğer hayvanlar da gelir. Hepsi Maşa'nın karşısında poz verirler. Maşa dostlarının resmini yaparken bir taraftan da neşeli bir şarkı söyler;

• Çocuklar çok sever resim yapmayı
• Kar daha sıkıcı gök kuşağından
• Düşler kanatlanır sınır tanımaz
• Evimiz aydınlık eğlence burada
• Çevrene iyi bak bir an bile
• Hedefe ulaşırsın hayal gücünü zorlayarak

Maşa resmi yaptıktan sonra hayvan dostlarını da rengarenk boyamaya başlar. Hep birlikte eğlenip harika bir gün geçirirler. Bu sırada Koca Ayı evinde bir sürü resim yapıp duvarına asmıştır. Kapı çalar Maşa ve diğer hayvanlar gelirler. Koca Ayı hayvanların rengarenk boyanmış olduğunu görünce çok şaşırır. Maşa ona yaptığı resmi gösterir. Koca Ayı resmi çok beğenir. Maşa hayvanlara hadi Koca Ayı'yı da boyayalım der. Koca Ayı bunu duyunca kaçmaya başlar. Maşa ve hayvan dostları onu ormanda kovalamaya başlar.

Maşa İle Koca Ayı İlkbahara Kadar Uyandırma

Maşa İle Koca Ayı İlkbahara Kadar Uyandırma

Sonbahar gelmiş kuşlar göç etmeye başlamıştır. Yapraklar sararıp yerlere dökülmüş, bazı hayvanlarda kış uykusu için hazırlık yapmaya başlamıştır. Koca Ayı'da bunlardan biridir. Evinde her türlü hazırlıklarını tamamlar. Maşa'nın gelip kendisini rahatsız etmesine karşı kapıyı tahtalarla kapatır. Bütün hazırlıklarını tamamladıktan sonra kış uykusuna yatar. Tam bu sırada yaramaz Maşa bir şekilde içeriye girmeyi başarır. Koca Ayı'yı uyandırmaya çalışır. Kalk benimle oyun oyna diye üzerinde zıplar. Uyumakta kararlı olan Koca Ayı uyuyor numarası yapar.

Maşa Koca Ayı'yı uyandıramayacağını anlayınca üzgün bir şekilde aşağıya iner. Evin bu sessiz ve boş hali onu bir hayli üzmüştür. Çünkü Koca Ayı kış uykusu uzun süreceği için eşyaları kaldırıp, yiyecekleri dolaplara ve sandıklara kaldırmıştır. Maşa etrafı bir kolaçan ettikten sonra kilere girer. Oradaki arı kovanlarının üzerine bir çubukla vurur. Kış uykusuna yatan arılar sinirlenip Maşa'yı kovalamaya başlar. Maşa doğru Koca Ayı'nın odasına kaçar. Battaniyenin altına saklanır. Arılar da peşinden battaniyenin altına girince Koca Ayı'yı sokmaya başlarlar. Koca Ayı can havliyle evin içinde koşup durur. En sonunda bodrum kata açılan kapıdan aşağıya düşer. Sinirle Maşa'ya bakar ve yeniden yatağına döner. tam uykuya dalacağı sırada Maşa'nın karnı guruldar. Koca Ayı'nın yüreği onu aç bırakmayı kaldırmaz. Yataktan çıkıp mutfağa gider. Uykulu bir şekilde Maşa'ya yemek hazırlamaya başlar.

Maşa uslu durur mu? Koca Ayı'nın elinin altında sürekli yaramazlık yapar. Her türlü zorluğa rağmen Koca Ayı yemeği yapar. masayı hazırlayıp Maşa'yı oturtur. Tam arkasını dönüp yemeği masaya getirirken bir de ne görsün? Maşa uyuyakalmıştır. Koca Ayı onu usulca alıp kendi yatağına yatırır. Bir tencere yemeği de alıp tepede uluyan kurdunb yanına gider. Kurtla birlikte hem yemek yiyip hem de aya kalşı ulurlar.

Maşa İle Koca Ayı Kurtlarla Eğlenceli Bir Gün

Maşa İle Koca Ayı Kurtlarla Eğlenceli Bir Gün

Ormandaki kurtlar uzun zamandır tam enlamıyla yemek yemedikleri için son derece açtırlar. Buldukları küçük bir sineği yemek üzereyken Koca Ayı'nın evine doğru giden Maşa'yı görürler. Hemen onu takip etmeye başlarlar.

Maşa Koca Ayı'nın evine gider. Koca Ayı eskiden kazandığı kupalarını temizlemektedir. Maşa eline ayağına dolaşmasın diye buzdolabından ona bir şeker çıkarıp verir. Bu sırada camdan onları izleyen kurtlar buz dolabınbın içinin çeşit çeşit yiyeceklerle dolu olduğunu görürler. Hemen akıllarına bir plan gelir. Maşa dışarıya çıkınca onu bir pasta ile kandırıp kaçırırlar. Koca Ayı'nın kağpısına ''Maşa'ya karşı buz dolabın'' yazılı bir not bırakırlar. Koca Ayı notu okuduktan sonra gülmeye başlar. Çünkü kurtların başlarına nasıl bir bela aldığından haberleri yoktur. Maşa'yı doğruca terk edilmiş ambulansa götürürler. Maşa uslu durur mu? hemen eline aldığı malzemeler ile kurtları muayene etmeye başlar. Kurdun ağzına çubukla bakarken kurt bir anda çubuğu yutup bayılır. Diğer kurt onu ayıltmaya çalışırken Maşa ona da şırıngayı batırır. Kurtlar can havliyle bağırırken Maşa ambulansa biner. Ambulans bir anda hareket eder. kurtları önüne katıp yokuş aşağı kaymaya başlar. Tam kurtları ezeceği sırada durmayı başarır. Daha sonra kurtlar arkadan ittirerek ambulansı tekrar tepeye çıkarırlar. Bu sırada akşam olmuştur. Maşa ambulansın içinde uyuya kalmıştır. Kendileri de yorgunluktan uyurlar. Kurtlardan bir rüyasında binlerce Maşa'nın kendilere doğru geldiğini görür. Korkuyla uyanınca Maşa'nın arkadaşını muayene etmek için uğraştığını görür. Tam Maşa'yı iade etmeyi düşündükleri sırada akıllarına buz dolabı gelip vaz geçerler. Çünkü çok açlardır. Bütün geceyi böyle geçirirler. sabah olunca kurtlardan biri Maşa ile kalır, diğeri Koca Ayı'nın evine gider. Koca ayı bahçesinde oturmuş keyf yapıyordur. Kurtlara bir not bırakmıştır. Notta '' Bir fıçı bala karşı Maşa'yı alabilirim '' yazmaktadır. Kurt hemen arkadaşının yanına gider. Maşa arkadaşını perişan etmiştir. Daha fazla Maşa'ya katlanamazlar. Bir fıçı balı alıp Maşa ile Koca Ayı'nın evine giderler. Balı ve Maşa'yı ayıya iade edip arkalarına bakmadan kaçarlar.

Maşa İle Koca Ayı Kayak

Maşa İle Koca Ayı Kayak

Maşa Koca Ayı'yı evinin bahçesinde baygın bir şekilde bulup onu evine taşır. Arkadaşının bu haline çok üzülür. Onu iyileştirmek için tavşanla birlikte işe koyulurlar. Kokusu çok kötü olan bir şurubu Koca Ayı'ya koklatırlar. Koca Ayı kokunun etkisiyle güçlü bir şekilde hapşırıp kendine gelir. Maşa'ya kendisinin nasıl bayıldığını sorar. Maşa anlatmaya başlar. ''Sabah kar yağdığı için çok mutlu bir şekilde dışarıya çıktım. Kafama kar düşmesin diye kaskımı taktım fakat kar o kadar çoktu ki içine gömüldüm. Bunun üzerine ayağıma palet giyip senin evine doğru geldim. Sen bahçede kar motoruna biniyordun. Bir anda hızını alamayıp ağaca çarptın. Ağaçta üzerine devrildi ve bayıldın. Biz de tavşanla seni içeriye taşıdık '' der.

Koca Ayı biraz düşünür ve işin aslının öyle olmadığını hatırlar ve anlatmaya başlar. ''Ben gece sabaha kadar kar motorunu tamir ettim. Sabah olunca ona binip bahçedeki karları temizlemeye başladım. Sonra motoru çalışır vaziyette bırakıp içeriye bir şey almaya gittim. Bu sırada sen geldin ve motora bindin. Motoru bir türlü durduramadın. Ormanda motorla dolaşıp dikkat et diye bağırdın durdun. Ben bu sırada ormanda yardıma ihtiyacı olan hayvanlara yardım ettim. En sonunda duramıyorsun diye sana yardım etmeye karar verdim. Kar motoruyla evin bahçesine girip ağaca çarptın. Ağaç da benim üzerime devrildi'' der.

Maşa koca Ayı'nın anlattıklarından bir hayli suçlanır. Bunun üzerine tavşan o sırada orada olduğunu Koca Ayı bayılınca Maşa'nın ne kadar üzüldüğünü söyler. Böylece Koca Ayı Maşa ve tavşanı duvarın önüne dikip biraz cezalandırır. Daha sonra da affeder.

Maşa İle Koca Ayı Evde Yenilik

Maşa İle Koca Ayı Evde Yenilik

Koca Ayı sabah posta kutusunda bir paket bulur. Bu paket eski dostu Kaplan'dan (Bıyıklı ve Çizgili) gelmiştir. Kaplan Koca Ayı'ya birlikte çektirdikleri bir fotoğrafı göndermiştir. Koca Ayı dostundan gelen hediyeye çok mutlu olur. Onu hemen duvarına asmak ister. Duvarda resim için uygun bir yer ararken Maşa gelir. Maşa her zamanki gibi Koca Ayı'nın işine karışır. Koca Ayı kilerden çekiç ve çivi getirir. Peşinden giden Maşa kilerden bir baret bulup içeriye getirir. Koca Ayı çiviyi çakarken Maşa eline ayağına dolanıp durur. Koca Ayı oyalansın diye ona televizyonu açar. Maşa televizyona dalınca ayı işine devam eder. Çiviyi çakarken bir anda o da televizyona dalar ve çiviyi fazla çakar. farkettiği anda çiviyi tekrar çıkarmaya çalışır. Çiviyi bütün gücüyle çekerken bir anda eli kayar ve televizyonun üzerine düşer.

Televizyon gürültüyle patlar ve evin her yeri simsiyah is olur. Bütün eşyalar zarar görür. Maşa evi yeniden dekore edeceğiz diye sevinip durur. Baretini başına takar. Koca Ayı ile birlikte sağlam kalan eşyaları dışarıya taşırlar. İşe evi boyamakla başlarlar. Koca Ayı tavanları boyarken Maşa'da yapmak ister. Bunun üzerine Koca Ayı onu omzuna oturtur, eline de ruloyu verir. Maşa tavanı boyarken yanlışlıkla boyayı Koca Ayı'nın yüzüne döker. Koca Ayı önünü göremez ve yere düşer. Düşerken diğer boyalara çarpar ve bütün boyalar birbirine karışıp etrafa sıçrar. Sıçrayan boyalar sayesinde tavan adeta gök yüzüne benzemiştir.  Bu Koca Ayı ve Maşa'nın hoşuna gider. daha sonra Koca Ayı yerleri temizlemek için elektrik süpürgesini getirir. Yerleri süpürürken Maşa ona yalvarır ben de yapayım diye. Ama Koca Ayı  izin vermez. Maşa bu durur mu? Kaşla göz arasında makineyi alıp çalıştırır. Fakat gücü makineye yetmez. Sağa sola savrulup durur. Koca Ayı süpürgenin fişini çekerek onu durdurur. Tam Maşa'ya kızacakken bir de bakar ki her yer tertemiz olmuştur. Yine de makineyi izinsiz kullandığı için ona küçük bir ceza verir. Sıra duvarları duvar kağıdı ile kaplamaya gelmiştir.
Koca Ayı duvar kağıdına tutkalı sürer fakat kağıt eline ve yüzüne yapışmıştır. Üzerine yapışan kağıttan kurtulmaya çalışırken Maşa tavşana ormandaki hayvanları çağır der. Koca Ayı banyoya gidip duş alır. Böylece üzerine yapışan kağıt çıkmıştır. O duştayken Maşa ve hayvanlar evi baştan aşağı duvar kağıdıyla kaplarlar. Koca Ayı duştan çıkıp evin yeni halini görünce çok sevinir. Hemen diğer eşyaları da yerleştirip evi eskisinden daha güzel bir hale getirirler.

Koca Ayı televizyonu tamir eder. Hepsi birlikte televizyonun karşısına geçerler. Koca Ayı kumandadan televizyonu açar açmaz büyük bir gürültüyle yeniden patlar. Ev yeniden berbat bir hale gelmiştir. Maşa sevinçle yaşasın evi yeniden yapacağız diye bağırır.

Maşa İle Koca Ayı Mutlu Hasat Zamanı (Maskeli Balo)

Maşa İle Koca Ayı Mutlu Hasat Zamanı (Maskeli Balo)

Koca Ayı bahçesinde yetiştirdiği ürünleri toplarken aklına çılgın bir parti vermek gelir. Kız arkadaşı olan Dişi Ayı ile birlikte partinin biletlerini dağıtmaya çıkarlar. Karşılarına ilk Maşa çıkar ve ona da bir bilet verirler. Bu parti bir maskeli balodur. Maşa baloda giyeceği bir kostümü olmadığı için telaşla Koca Ayı'nın evine koşar. Koca Ayı'nın deposundan çeşit çeşit kostümler dener fakat hiçbirini beğenmez. Ben ne giyeceğim diye kara kara düşünürken dolabın içindeki sihir kutusunu görür. Kutuyu açıp içinden sihirli sopayı alır. Sihirli sözleri söyler ve kendisini bir peri kızına dönüştürür. Diğer hayvanlara da yardım etmeliyim diye düşünüp uçarak ormana doğru gider. Bütün hayvanlar akşamki baloda ne giyeceğim diye kara kara düşünmektedir. Maşa onların imdadına yetişir. Sihirli sopa sayesinde hepsine çok güzel kostümler yapar.

Bu sırada Koca Ayı telaşla eve gelip balo için hazırlıklara başlar. Önce evi temizlemek ister fakat aceleden eli ayağına dolaşır. Temizlik yaparken farkında olmadan hep başka bir yerleri dağıtır. Evi süslemeyi de ihmal etmez. Tabakları masaya taşırken en sonunda ayağı takılıp bütün takımları da kırar. Maşa gelip üzülme der ve sihirli sopayla her şeyi toplar eski haline getirir. Koca Ayı sihirli sopayı görünce Maşa'yı uyarır. Bu sopayla yaptığın her şey gece 12 olduğunda eski haline dönecektir der. Maşa geceye çok var biz eğlenmemize bakalım deyip bahçeye çıkar. Bahçede sihirli sopayla harika bir balo salonu yapar. Çeşit çeşit yiyecekler masanın üzerinde yerini alır. Koca Ayı'ya da çok güzel bir kostüm giydirir. Her şey hazır olunca davetliler gelmeye başlar. En sonunda da gösterişli bir arabayla Dişi Ayı gelir. Koca Ayı kız arkadaşıyla dans etmeye başlar. Bu sırada diğer hayvanlar da dansa katılır. Herkes çok eğlenmektedir. Fakat zaman hızla ilerleyip 12'ye yaklaşmaktadır. Maşa zamanı durdurmak için elinden geleni yapar fakat başaramaz. Saat gece 12'yi vurduğunda sihir bozulur ve herşey eski haline gelir. Araba yiyecekler ve hatta giydikleri kostümler bile balkabağına dönüşür. Herkes sinirle Maşa'nın üzerine yürür. Maşa  bana kızmayın sihir bozuldu fakat bir sürü balkabağımız oldu der.

Maşa İle Koca Ayı Dans Ateşi

Maşa ve Koca Ayı trenin gelmesini sabırsızlıkla beklerler. Nihayet tren gelir. İçinden eski dostları panda çıkar. Koca Ayı eski dostuna sımsıkı sarılır. Maşa'da ona sarılmak ister ama her zamanki gibi abartır. Biraz fazla sıkınca Koca Ayı ona kızar. Hep birliklte Koca Ayı'nın evine giderler.

Bu sırada domuzcuk dans etmeye merak salmıştır. Maşa'nın evinin bahçesinde müzik açıp dans eder. Dans etmeyi o kadar sevmiştir ki bir dans okulu açmaya karar verir. Hemen ormana gidip okuluna öğrenci aramaya başlar. Fakat hayvanların hiç biri dans okuluna gitmeyi istemez. Son çare Koca Ayı'nın evine gider. Kapı çaldığında Koca Ayı açar. İçeride didişen Panda ve Maşa'yı gösterip onları okula almasını söyler. Domuzcuk Maşa'yı görünce onu kabul etmez. Koca Ayı çok ısrar eder. Domuzcuk kendisi için bir dans pisti yapması şartıyla onlara dans öğretmeyi kabul eder. Koca Ayı hemen işe koyulup bir dans pisti yapmaya başlar. Bu sırada domuzcuk da ne kadar zor olsa da içeride panda ve Maşa'ya dans öğretmeye başlar. Ama bu iş o kadar da kolay değildir. İki yaramaz sürekli birbirlerine çarpıp düşerler. Arada bir didişip kavga ederler. Domuzcuk Koca Ayı'ya söz verdiği için pes etmez.

Bu sırada Koca Ayı dans sahnesini tamamlar. Akşam ki büyük gösteri için ormandaki bütün hayvanları davet eder. Gösteri saati geldiğinde Domuzcuk umutsuz bir şekilde perdeyi açar. Maşa ve Panda sahnede şaşkın şaşkın dururlar. Başta heyecandan bir türlü dans edemezler ama Koca Ayı ve diğerleri onları alkışlayınca cesaret alıp uyumlu bir şekilde dans etmeye başlarlar. Domuzcuk çok mutlu olup sahnede onlara katılır. Hep birlikte harika bir akşam geçirirler. Günün sonunda Koca Ayı ve Dişi Ayı da Domuzcuktan dans dersi almak istediklerini söylerler.

Maşa İle Koca Ayı Fotoğrafımı Çek

Maşa İle Koca Ayı Fotoğrafımı Çek

Maşa oyun oynarken bütün kıyafetlerini berbat etmiştir. Kimisi leke olmuş, kimisi yırtılmıştır. Koca Ayı onları onarmak için toplayıp evine getirir. Dikmek için iğne ve iplik çıkarır fakat gözlüğünü bir türlü bulamaz. Çekmecelerde ve dolaplarda gözlüğünü ararken Maşa eline ayağına dolaşır. Ona koltukta oturmasını söyleyip diğer odaya gözlüğünü aramaya gider. Tabii Maşa bu yerinde durur mu. Koca Ayı çıktıktan sonra dolapları karıştırmaya başlar. Dolabın birinde bir fotoğraf makinesi bulur. Düğmesine basar basmaz flaş yüzünde patlar. Resimde oldukça şaşkın ve komik çıkmıştır. Onu Koca Ayı'nın duvarına asar. Sonra koca Ayı'nın resmini çekmeye karar verir. Bu sırada Koca Ayı gözlüğü bulmuştur. Arkasını dönmesi ile Maşa'nın resmini çekmesi bir olur. Flaş gözünü aldığından bir anda yere devrilir. Maşa dışarıdaki hayvanların da resmini çekmeliyim diye düşünüp dışarıya çıkar. Önce bahçede tavşanı görüp onun resmini çeker. Zavallı tavşan flaştan korkar ve kaçmaya başlar. İnatçı kızımız Maşa onu kovalar. Ağacın tepesinde sincabın yanında bulur. İkisinin birden resmini çeker. İki hayvan flaşh yüzünden aşağıya düşerler. Sonra Maşa resimlerini çekmek için kurtların yanına gider. Onlarda aynı tepkiyi verip donup kalırlar. Maşa ormanda tüm hayvanların resmini çekip Koca Ayı'nın evine döner. Bahçede kovandaki arıları görüp son kez onların da resmini çekmek ister. Flashtan korkan arılar sinirlenip bahçenin etrafında Maşa'yı kovalamaya başlar. Kaçmaktan perişan olan Maşa üstü başı kirli bir şekilde Koca Ayı'nın yanına gider. Bu sırada Koca Ayı Maşa'nın tüm kıyafetlerini onarmıştır. Onun bu halini görünce ne oldu diye sorar. Maşa sadece oyun oynuyordum diye cevap verir.

Maşa ile Koca Ayı Büyüme İksiri

Maşa ile Koca Ayı Büyüme İksiri

Koca Ayı bahçesinde çiçekleri ile ilgilenirken çiçeklerinden bazılarının solduğunu ve hiç gelişmediğini fark eder. Bunun üzerine evine kapanıp bir iksir üzerinde çalışmaya başlar. Farklı malzemeleri deney tüpleriyle birbirine karıştırıp sonucu beklerken kapı açılıp Maşa büyük bir gürültüyle içeriye girer. Bebek arabasına bir domuzu yatırıp onun karnını doyurmak içim Koca Ayının evine gelmiştir. Eline geçirdiği her şeyi küçük domuza yedirir. Daha sonra da büyüyüp büyümediğini kontrol etmesi için Koca ayıyı çağırır. Koca Ayı domuzun boyunu ölçüp bir öncekine göre uzamış olduğunu söyler. Maşa kendisininde boyunu ölçmesini ister. Koca Ayı ölçer fakat Maşa bir arpa boyu yol gitmemiştir. Buna çok üzülür. Yarım kalan işini tamamlamak isteyen Koca Ayı tekrar işinin başına döner. Yaptığı karışımı solgun bir çiçekte dener. Çiçek bir anda canlanıp büyür. Koca Ayı sevinçle karışımı diğer çiçeklerde denemek için bahçeye çıkar. O bahçede çiçekleri ile uğraşırken yaramaz Maşa içerideki karışımı yanlışlıkla kendi üzerine döker. Bir anda uzamaya başlar. O kadar büyür ki evin içine sıkışıp kalır. Koca Ayıdan yardım ister. Koca Ayı içeriye girip küçültme iksiri hazırlar. Onu Maşa'nın ağzına verir. Maşa iksiri yutunca bir anda küçülmeye başlar. Bu seferde fazla küçülüp parmak kız olur. Koca Ayı ve domuz şaşkınlıkla ona bakarken Maşa yeniden büyümeye başlar. Büyür büyür büyür en sonunda başı aya değer. Maşa ne olduğunu anlamaya çalışırken nihayet küçülüp eski boyutuna döner. Emin olmak için Koca Ayı onun boyunu ölçer. Eski haliyle aynı ölçüde olduğunu görünce herkes rahat bir nefes alır.

Kuzucuk Snowboard Macerası

Kuzucuk, kar yağışlı bir güne arkadaşları İbikli ve Laklak ile merhaba der. Üçü bir arada Snowboard yapacaklar ama buna nasıl başaracaklarını bilmiyorlardır. Kuzucuk'un takımları hazır. Laklak ise bir kazan içerisinde kaymakta, İbikli ise Kuzucuk gibi o da takımlarını hazırlamış ve Snowboard yapmaya başlamıştır. Bizim Kuzucuk ne yapar ise yapsın kendini durduramaz, virajlarda  ise öyle bir döner ki, sonrasında da sanki uçar uçarda konmasını bilmez. Sonrasında dev bir kartopu olup arkadaşlarının arkasından çok hızlı bir şekilde ilerler, hatta onlara çarpıp çok mutlu olmuş hep beraber gülmüşlerdir.

Niloya Rüzgar Gülü Hikayesi

Niloya dışarıda koşturup oynarken bir anda rüzgar çıkar. Metelerin evinin önüne geldiğinde Mete ‘ nin yaptığı rüzgar gülünü görür. Başta onun ne olduğunu anlamayıp çiçek zanneder. Mete onun kendisinin yaptığı rüzgar gülü olduğunu söyler. Niloya tepenin arkasında rüzgar gülünün annesini gördüğünü söyler. Mete çok merak edince annelerinden izin alıp gidip yakından bakmaya karar verirler. Murat da onlarla birlikte gitmek ister. Çocuklar gerekli izni alıp tepeye doğru yola çıkarlar. Bu sırada Niloya bir şarkı söyler.

Havalar ısınınca bizi serinletirsin
Çiçekler susayınca bulutları getirirsin
Rüzgar rüzgar
Sonbahar gelince sararır yapraklar
Yerlere dökülünce onları süpürürsün
Rüzgar rüzgar
Bahçede rüzgar gülü ne güzel renkleri
Kocaman yel değirmeni hepsini döndürürsün
Rüzgar rüzgar

Tepeye doğru yol alırken Mete karşılarına ayı çıkmasından korkar. Murat evden çok uzaklaşmadıkları için korkmasına gerek olmadığını söyler. Tam bu sırada çalıların arkasından bir kıpırtı duyarlar. Mete çok korkar. Çok geçmeden onun bir sincap olduğunu görüp kovalamaya başlarlar. Tepeye vardıklarında Niloya'nın rüzgar gülünün annesi zannettiği şeyi görürler. Murat onun bir yel değirmeni olduğunu söyleyince çocuklar çok şaşırırlar. Murat yel değirmeni rüzgardan aldığı enerjiyle buğdayı una çevirir diye açıklama yapar. Çocuklar heyecanla yel değirmenine doğru koşarlar.

Niloya Tospik Hikayesi

Mete evinin önünde ağlarken Murat ve Niloya yanına gelip neden ağladığını sorarlar. Mete cevap vermeden ağlayarak uzaklaşır. Niloya kızıp ben de gidip Tospik ile oynarım der. Murat Tospik'in yeni bir arkadaş bulduğunu söyleyince Niloya merakla koşar. Tospik yanında başka bir kaplumbağa ile uyuklamaktadır. Niloya yanlarına gidip birlikte saklambaç oynayalım der. İki kaplumbağa onu dinlemezler bile. Niloya onlara da kızıp dere kenarına gidip bir şarkı söyler.

Tospik Tospik canım arkadaşım
Hiç yalnız bırakmam hep yanındayım
Tospik Tospik sen ne çok sevimlisin
Seni ne çok sevdiğimi bilmelisin
Kendine arkadaş bulmuşsun
Beni ne çabuk unutmuşsun
Nereye nereye gidiyorsun Tosbikim
Nereye gidiyorsun
Tospik Tospik canım arkadaşım
Gitme birlikte oyun oynayalım
Tospik Tospik canım arkadaşım
Gidersen eğer kiminle oynayacağım

Niloya dere kenarında uyuya kalır. Rüyasında Tosbik'in kendini bırakıp gittiğini görür. Kalkıp hemen onu aramaya başlar. Bulamayınca ağlamaklı olur. Murat yanına gelip Mete'nin neden ağladığını öğrendiğini söyler. Mete kaplumbağasını kaybettiği için ağlamıştır. Bu sırada iki kaplumbağa ağacın arkasından çıkıp gelirler. Niloya Tospik'i yeniden gördüğü için çok mutlu olur. Mete'nin kaplumbağasını alıp ona götürürler. Niloya senin kaplumbağan Tospik ile arkadaş olmuş oyun oynuyorlarmış der. Kaplumbağasına kavuşan Mete çok mutlu olur.

Niloya Halı Hikayesi

Niloya annesinin yıllar önce genç bir kızken dokuduğu halıyı görüp seyreder. Üzerindeki renkler ve figürler o kadar güzeldir ki hayran kalır. Kamelyada kitap okuyan dedesi eskiden kızlar dileklerini hayallerini halıya dokurlardı der. Niloya yanına gelen annesine halıya dokunduğun dileğin neydi anneciğim diye sorar. Annesi söyleyemem onu sen bul der. Bunun üzerine Niloya da bir halı dokumak ister ve bir şarkı söyler.

İşte ben de halı dokuyorum
Bu desenler benim hayallerim
Artık ben de halı dokuyorum
Bu desenler benim sevdiklerim
Annemin de bir halısı varmış
Dileğini desenlerle yazmış
Annemin de hayalleri varmış
Düşlerini sırlarını yazmış
İşte ben de halı dokuyorum
Bu desenler benim hayallerim

Niloya dedesinin hazırladığı tezgahta halısını dokuyup annesinin yanına gelir. Halıyı göstermeden önce annesinin dileğini ve hayallerini öğrenmek için bir kaç tahminde bulunur. Fakat bir türlü bulamaz. Daha fazla dayanamayıp senin dileğini bulamadım ama senin için bir halı dokudum anneciğim der ve halısını gösterir. Halının üzerine bütün ailesinin ve Tospik ‘ in resmini dokumuştur. Annesi sevgiyle kızına sarılırken işte şimdi dileğim gerçek oldu der. Niloya dileğin neydi ki diye sorunca sizin gibi güzel , akıllı ve çalışkan evlatlar istemiştim der. 

Niloya Basketbol Hikayesi

Niloya ve Murat yeni yapılan basketbol sahasına gelip basketbol oynamak isterler. Fakat ellerindeki top futbol topu olduğu için bir türlü sektirip oynayamazlar. Bu sırada Mete de sahaya gelir. Elinde bir basketbol topu vardır. Mete basketbol topu ile futbol oynamak ister.

Niloya yanına gidip topları değiştirmeyi teklif eder. Sen bizim topla futbol oyna, biz de seninkiyle basketbol oynayalım der. Fakat Mete topunu vermeye yanaşmaz. Bunun üzerine Niloya o zaman önce hep birlikte futbol oynayalım, sonra da basketbol oynarız der. Mete bu teklifi kabul eder. Niloya bunun üzerine bir şarkı söyler.

Bir pas ver yakalayayım
Bir pas ver topu tutayım
Bir iki hop
Bütün bir adımda basket atayım
Basket basket basket
Topu yere vur zıplasın
Aman rakibin almasın
Potaya doğru zıplasın
Basket basket basket

Mete inat edip basketbol topuyla futbol oynamaya çalışır. Topa ayağıyla vurunca sert olduğu için ayağı acır. Niloya bu topla oynanmaz Mete hadi basketbol oynayalım der.  Sonra da bizim topla futbol oynarız deyince Mete topu eline alıp basket atar. Hadi basketbol oynamaya başlayalım der.

Niloya İftar Hikayesi

Annesi mutfakta yemek yaparken Niloya yanına gelip ne zaman iftar olacak diye sorar. Annesi top patlayınca diye cevap verir. Bu cevap küçük kızın tuhafına gitmiştir. Yerdeki topunu alıp Mete'nin yanına gider. Bahçede top oynayan Mete'ye toplarını saklamaları gerektiğini söyler. Mete merakla neden diye sorar. Niloya büyükler iftar vaktinde top patlatıyorlarmış diye cevap verir. Mete buna çok şaşırır. İki kafadar bütün köyü dolaşıp çocuklara tüp topları saklayalım demeye karar verirler. Bu sırada Niloya bir şarkı söyler.

Mahalleye inelim, herkese söyleyelim, topları gizleyelim
Toplarımızı toplayalım hepsini saklayalım
Sabah olunca yeniden zıp zıp oynayalım
Yakan topu severiz , uçan topu severiz
Topumuzu vermeyiz
Vaktimiz hiç kalmamış
Toplar patlayacakmış
Toplarımızı toplayalım hepsini saklayalım
Sabah olunca yeniden zıp zıp oynayalım

Çocuklar bütün köyü dolaşıp bütün topları bir çuvala koyarlar. Murat yanlarına gelip bu toplarla ne yapacaklarını sorar. Niloya onları saklayacaklarını söyler. Akşam olunca iftar sofrasına otururlar. Bu sırada top patlayıp ezan okunur. Topun patlamasıyla Niloya koşup sakladığı toplara bakar. Hepsinin sağlam olduğunu görünce rahatlar. Annesi durumu anlayıp açıklama yapar. Nen iftar topundan bahsetmiştim , hiç çocukların topu patlatılır mı der. Niloya'nın bu davranışı herkesin çok hoşuna gidip gülmeye başlarlar.

Niloya Kayıp Hikayesi

Akşam vakit bir hayli geç olmuştur. Babası artık yatma vakti geldi dediğinde Murat ödevlerini yeni bitirmiştir. Fakat proje ödevi olan karton evi yapmaya vakti kalmamıştır. İki kardeş yataklarına giderler. Anne ve babası ikisini de öpüp yatırırlar. Anne ve babası odadan çıkar çıkmaz Niloya kalkıp abisinin ödevini yetiştirmek için işe koyulur. Bütün gece gözünü kırpmadan kağıtları çizip keser. Sabaha karşı masanın başında uyuya kalır.

Niloya bütün gece uyumadığı için kahvaltıda uyuklayıp durur. Annesi bir tuhaflık olduğunu sezer ve kızına neyin var diye sorar. Niloya iyi olduğunu söyleyip apar topar bahçeye çıkar. Ağacın altına uzanıp biraz uyumak ister. Keçi yanına gelip onu rahatsız eder. Niloya şimdi oynayamam seninle, çok uykum var deyip bir şarkı söyler.

Gece geldiğinde gündüz bittiğinde
Uyumalısın sen de tatlı rüyalar içinde
Uykun geldiğinde yorgun düştüğünde
Uyumalısın sen de tatlı rüyalar içinde
Güzel rüyalar gör düşlerinde
Tüm sevdiklerin olsun hep seninle

Niloya bu sefer gidip kamelyada uyumaya çalışır. Fakat bu kez Mete ve Murat onu uyandırıp saklambaç oynayalım derler. Niloya onları kırmamak için kabul eder fakat çok uykusu vardır.
Akşam olduğunda Niloya hiç bir yerde yoktur. Ailesi onu her yerde aramaya başlar. Son bir kez gidip odasına bakmak isterler. Niloya ‘ nın odasında masanın üzerinde Murat için hazırladığı proje ödevini bulurlar. Bu sırada dolabın içinden bir horlama sesi gelir. Dolabı açtıklarında Niloya'yı orada uyurken bulurlar.
Sabah olduğunda Niloya kendini yatağında bulur. Gözünü açtığında karşısında Murat'ı görür. Murat proje ödevi için kardeşine teşekkür eder. Ayrıca onu bulamayınca ne kadar çok korktuğunu söyler. Niloya onları korkuttuğu için özür diler. İki kardeş birbirlerine sarılırlar.

Niloya Civciv Annesi Hikayesi

Niloya sabah kümese Sarı Kanat'a yem vermeye gittiğinde samanların arasında bir yumurtanın çatladığını görür. Bir süre sonra yumurtadan küçük bir civciv çıkar. Niloya sevinçle civcivi eline alıp babasının yanına gider. Babacığım bak yumurtadan küçük bir civciv çıktı der. Babası o Sarı Kanat'ın yavrusu deyince Niloya itiraz eder. Civciv yumurtadan çıkınca ilk beni gördü, onun annesi benim der. Daha sonra bir şarkı söyler;

Niloya Civciv Annesi Hikayesi

Tatlı civciv sapsarı civciv
Ufacıksın tefeciksin minik civciv
Ufacıksın tefeciksin minik civciv
Hep yemini yiyor cik cik diye ötüyor
Sevimli mi sevimli hep peşimden geliyor
Küçücük gözleri var yumuşacık tüğleri
Çok ta güzel sesi var
Cik cik cik cik ötüyor.

Bir süre sonra Niloya, Murat ve Mete ile birlikte saklambaç oynar. Kucağındaki küçük civcivin sürekli ötmesi yüzünden her saklandığı yerden kolayca bulunur. Daha sonra deve cüce oyunu oynarlar. Fakat civciv yüzünden yine yanar. En sonunda yakar top oynamaya karar verirler. Oyunun ortasında civciv Niloya'nın yanına gelip ötmeye başlar. Niloya civcivin uykusu gelmiş ben onu yatırayım der. Mete civciv yüzünden oyun oynayamaz oldun deyince Niloya civcivi de alıp babasına gider. Civciv annesi olmak çok zormuş Sarı Kanat’ ı bulup civcivi ona vermeye karar verdim der. Bu sırada Sarı Kanat çıka gelir. Küçük civciv gerçek annesinin yanına gidip sokulur. Niloya ve babası çok mutlu olur. 

Altın Toynak ve Sihirli Yağ Hikayesi (Ümitsiz Olmamak)

Altın Toynak ve Sihirli Yağ - Ümitsiz Olmamak

Bir varmış, bir yokmuş. Güzel bir çiftlikte Altın Toynak adın da bir at yaşarmış. Altın Toynak ve arkadaşları bahar gelince kendi aralarında oyunlar oynar, yarışlar düzenlermiş. Bu yarışlardan biride koşu yarışıymış. Altın Toynak, yapılan koşularda bir kez bile birinci olamamış. Çok üzülüyormuş.

Üstelik yeni yapılacak koşuları kazanabileceğinden ümitli değilmiş. Yine baharla birlikte koşu yarışı zamanı gelmiş. Altın Toynak, bir köşeye çekilmiş. Kendi kendine konuşmaya başlamış;

- Yine başaramayacağım... Yarışta bir türlü birinci olamıyorum.

- Altın Toynak'ın gözlerinden birkaç damla yaş dökülmüş. Ona göre fare Rati, Altın Toynak’ın yanına gelmiş .Neden ağladığını sormuş.

- Yarın koşu yarışı yapılacak. Geçen senelerde olduğu gibi... Ben yine yarışı kaybedeceğim. İşte bu yüzden ağlıyorum, demiş Altın Toynak. Rati, onun haline üzülmüş.

- Bu kadar ümitsiz olursa kazanmak için çaba sarf etmez ki... Başarabileceğine inanmalı ama nasıl, diye mırıldanmış. Sonra aklına bir fikir gelmiş.

- Sana özel bir karışım hazırlayacağım. Onu ayaklarına sürünce yarın ki yarışta daha hızlı koşabilirsin, demiş Altın Toynak'a;

- Gerçekten mi? Hadi hemen hazırla o zaman, derken Altın Toynak kocaman gözleriyle Rati’ye bakmış. Şimdi sen burada bekle. Ben malzemeleri alıp çalışmalara başlayayım, demiş Rati. Çiftlikte dolaşmaya başlamış. Yerde bulduğu ceviz kabuğuna, az ilerideki çeşmeden su doldurmuş. Sonrada suyun içine, etrafında gördüğü şeylerden eklemiş. Biraz saman, bir tane yaprak, bir tane çilek... Ceviz kabuğuna koyduğu şeyleri suyla birlikte ezmiş, Hepsini iyice karıştırmış. Altın Toynak, RAti nin yapacağı özel karışımı heyecanla bekliyormuş. RAti bir süre sonra Altın Toynak'ın yanına gelmiş.

- İşte... Karışım hazır, demiş. Ceviz kabuğunun içindeki karışımdan alıp Altın Toynak'ın ayaklarına azar azar sürmüş. Sürerken de;

- Umarım bunun faydasını görürsün. Yeter ki yapabileceğinin en iyisini yap ve ümitsizliğe kapılma, diye tavsiyede bulunmuş. Rati karışımı sürdükten sonra Altın Toynak, ayaklarını yere vurmuş. Bu sürdüğün sihirli bir yağ olmalı... Kendimi şimdiden çok iyi hissediyorum, demiş. Rati'ye teşekkür etmiş. Ahıra gidip ertesi gün yapılacak yarışı beklemeye başlamış.

- Bu sefer ben kazanacağım, diye diye uyuya kalmış. Ertesi gün Altın Toynak erkenden uyanmış. Kendini çok dinç hissediyormuş. Yarışın yapılacağı yere giderken Rati onu görmüş ve seslenmiş;

- Unutma! Yapabileceğinin en iyisini yap ve ümitsizliğe kapılma! Sonrada Altın Toynak'ın yarış alanına gitmiş. Çiftlikteki bütün hayvanlar, yapılacak koşu yarışı için meydanda toplanmış. Minik Tavşan'ın işaretiyle yarış başlamış. Altın Toynak, neredeyse rüzgardan bile hızlıymış. Koşmuş koşmuş bütün atları bir bir geçmiş. Sonunda yarışı kazanmış. Herkes onu tebrik etmiş. Rati de Altın Toynak’ı tebrik etmek için yanına gelmiş.

- Çok iyi yarıştın Altın Toynak. Demek ki ümitsiz olmayıp çabaladığında başarabiliyorsun, demiş. Sen o güzel karışımı ayağıma sürmeseydin başaramazdım. O sihirli yağ sayesinde birinci oldum, deyip Rati’ye teşekkür etmiş Altın toynak. Rati gülümseyerek anlatmaya başlamış :

- Sihirli yağ diye bir şey yok... Sen çok ümitsizdin. Başarabileceğine inanmıyordun. Bende seni buna inandırmak için minik bir plan yaptım. Nasıl yani? Ama karışım... Sen özel bir karışım hazırladın.

- Evet... Etraftan topladığım şeylerle senin için özel bir karışım hazırladım. Sende bu karışımın sihirli olduğuna ve seni birinci yapacağına inandın. Aslında ümitsizliğini yendin ve çaba sarf ettin. hepsi bu! Altın Toynak şaşkınlığıyla ayaklarına bakmış.

- O zaman yarışı sihirle değil inanıp çabalayarak kazandım, diye bağırmış. Çok mutlu olmuş. Ümitsizliğe kapılmadan çaba sarf etmenin ne kadar önemli olduğunu da bu olayla öğrenmiş.

Altın Toynak ve Sihirli Yağ Hikayesi çocuklarınıza ümidini kaybetmemeyi öğretiyor. Bu masal çocuklar için eğitici bir masaldır.

Ferit ve Kerti Hikayesi

Ferit, fotoğraf çekmeyi de çektirmeyide çok seven küçük bir çocukmuş. Ferit'in fotoğraflarını yerleştirdiği kocaman bir albümü varmış. Ferit bu albümü kütüphanesinin en güzel yerinde saklar, fotoğraflarının her birine çok değer verirmiş. Ferit'in odasındaki deliğe gizlice yerleşen Kerti adında bir Kertenkele varmış. Kerti zaman zaman bu delikten bakar, Ferit'in fotoğraflarına gösterdiği özeni hayranlıkla izlermiş. Ferit'in fotoğraflarından bazılarını duvarına asması Kerti'nin hoşuna gidermiş. Kerti kendi kendine;

- Keşke benim de bir fotoğrafım olsa da duvarıma assam, deyip dururmuş.

Bir gün Kerti takır tukur sesler duyarak uyanmış. Hemen delikten çıkıp etrafta dolaşmaya başlamış. Birde bakmış ki Ferit'in annesi mutfakta harıl harıl çalışıyor! Mutfak masasının üstü kekler, börekler, pastalarla doluymuş. Çünkü o gün Ferit'in doğum günüymüş! Bir süre sonra kapı çalmış. Ferit'in arkadaşları gelmiş. Ferit onları içeriye davet etmiş. Önce hep beraber birlikte oyun oynamışlar. Sonrada masanın etrafına toplanmışlar. Ferit'in annsi, yaptığı yiyecekleri çocuklara dağıtmış. Bu arada Kerti bir köşeden onları izliyormuş. Herkes iştahla tabağındakileri yerken Ferit atılmış;

- Fotoğraf! Fotoğraf makinamı getirmeliyim. Fotoğraf çekmek istiyorum! Odasına gitmiş.

Fotoğraf makinasını alıp gelmiş. Sırayla herkesin fotoğrafını çekmeye başlamış. Onları izleyen Kerti başını önüne eğip;

- Galiba benim hiç fotoğrafım olmayacak, diye söylenmiş. Ferit'in annesi o sırada;

- Yavrum, hadi sende arkadaşlarının yanına geç. Bende sizi çekeyim, deyip Ferit'ten fotoğraf makinasını istemiş. Ferit makinayı annesine vermiş. Arkadaşlarının yanına geçmiş. Onları bir köşede üzgün üzgün izleyen Kerti'nin aklına o anda bir fikir gelmiş! Kerti kendi kendine;

- Şöyle köşeden köşeden geçsem... Arkadaki duvara tırmansam... O zaman fotoğrafta görünürüm, demiş. Gülümseyerek eklemiş; Kuyruğumu kıvırıp güzelde poz veririm... Acele etmeliyim. Bu fotoğrafta yer almalıyım!

Kerti duvara hızlıca tırmanmış. Kuyruğunu kıvırmış. Fotoğraf çektirmeye hazırlanmış. Ferit'in annesi;

- Gülümseyin, deyince Kerti dahil herkesin yüzünde kocaman bir gülümseme belirmiş.

Çocuklar o günü eğlenceli oyunlar oynayıp güzel resimler çektirerek geçirmişler. Akşam olunca da evlerine dönmüşler. Ertesi gün sabah erkenden Ferit'in annesi fotoğrafları bastırmak için bir fotoğrafçıya gitmiş. Ferit annesini sabırsızlıkla beklemiş. Annesi gelir gelmez fotoğrafları almış, ona teşekkür etmiş. Hemen odasına koşmuş. Fotoğraflara bir bir bakmış. Sıra, bütün arkadaşlarıyla çektirdiğine gelmiş... Ferit o fotoğrafta Kertenkele Kerti'yi görmüş.

- Aaa! Duvarda bir Kertenkele varmış! Oda bizimle poz vermiş, diye mırıldanmış.

Yuvasından Ferit'i izleyen Kerti;

- Acaba benim olduğum fotoğraf nasıl çıktı, demiş kendi kendine. Dayanamayıp Ferit'in yanına gelmiş. Kerti'yi karşısında gören Ferit çok şaşırmış.

- Sen bu fotoğrafta olan Kertenkelesin, diye bağırmış. Sonrada Kerti'ye

- Resmine mi bakmaya geldin? Bak ne güzel çıkmışsın, demiş.

Kerti gülümsemiş. Fotoğrafa bir süre bakmış... "Keşke bu fotoğraf benim olsa..." demiş içinden. Ferit onun bu isteğini anlamış gibi;

- Sanırım sen de bu fotoğrafı çok sevdin. İstersen bu fotoğrafı sana verebilirim. Arkadaşlarımla çektirdiğim en güzel fotoğraftı ama, deyip onu Kerti'ye uzatmış. Kerti çok şaşırmış ve mutlu olmuş. Ferit'e gülümseyip fotoğrafı almış. Yuvasına götürmüş. Duvarının köşesine yerleştirmiş. kerti duvardaki fotoğrafa neşeyle bakarken Ferit de küçük Kertenkeleyi mutlu ettiğini düşünüp seviniyormuş.

Ferit ve Kerti Hikayesi - Çizgi Film Hikayeleri

Niloya Masal Hikayesi

Niloya Masal Hikayesi

Niloya abisinin hediye ettiği resimli masal kitabını incelemektedir. Kitapta küçük insanları fark eder. Ağaçta yaşamaktadırlar. Acaba gerçek hayatta da ağaçların içinde yaşayan küçük insanlar var mıdır? Niloya sorularının cevabını bulmak için masaldaki ağacı aramaya başlar.

Niloya bahçede sek sek oynarken Murat'ın sesi ile irkilir. Murat'ın elinde resimli bir masal kitabı vardır. Bu benim eski masal kitabım senin için sakladım der. Niloya abisinin hediyesine çok sevinir. Teşekkür edip okumak için Tospik'i de alıp ağacın altına oturur. Tabi okumayı bilmediği için resimlerine bakıp hikayeyi anlamaya çalışır. Kitabın içinde bir ağaç ev ve küçük insanlar vardır. Hayal gücü geniş olan Niloya acaba bizim ağaçta da küçük insanlar yaşıyor mu diye bakmaya gider. Bütün ağaçları dolaşıp üzerinde kapı arar. Üzerinde bir kovuk bulunan ağaca gidip küçük insanlar orada mısınız diye seslenir. Ona şaka yapmak isteyen  Murat saklandığı yerden evet buradayız der. Eğer bize bir şarkı söylersen ortaya çıkarız der. Bunun üzerine Niloya bir şarkı söyler.

Yaprakları var dalları var
Gövdesi var hem de gölgesi var
İçinde böcekler karıncalar kuşlar
Yuva olur onlara mutlu yaşarlar
Mis kokulu meyveleri var
Hepsinin başka başka rengi tadı var
Gölgesinde dinlenirken insanlar
Şarkılar söyler cıvıl cıvıl kuşlar
İçinde böcekler karıncalar kuşlar
Yuva olur onlara mutlu yaşarlar

Niloya şarkımı söyledim gel tanışalım artık der. Ağacın arkasındaki ses geliyorum der ve Murat çıkagelir. Kardeşinin şaşırdığını görünce o ses bendim, küçük insanlar sadece masallarda olur der. Bu sırada Niloya ağacın kovuğunda bir şeyler görür. İki kardeş dikkatle bakarken içinden bir sincap çıkar.

Niloya Kar Hikayesi

Artık kış gelmiş karlar yağmaya başlamıştır. Yine karlı bir günde Niloya beresini takıp dışarıya çıkar. Nereden geldiğini anlamadığı bir kar topu üzerinde paylar. Niloya etrafı arayıp kar topunu atanın Mete olduğunu bulur. İki arkadaş keyifle kar topu oynamaya başlarlar. Bu sırada küçük bir kedi yavrusunun miyavlamasını duyarlar. Zavallı küçük kedi çardağın altında miyavlamaktadır. Onun acıkmış olduğunu anlayan Niloya ve Mete alıp eve götürürler. Annesi bir kap süt getirip küçük kediye verir. Kedi sütünü içerken Mete ve Niloya kardan adam yapmaya karar verir. Bu sırada Niloya bir şarkı söyler.

Kar yağdı doldu bahçelere
Üşüdük biraz koştuk evlere
Durma beyaz kar yağ tepelere
Durma beyaz kar yağ derelere
Ne kadar güzel kış mevsimi
Kardan adam  üşümez mi kendisi
Durma beyaz kar yağ tepelere
Durma beyaz kar yay derelere
Durma beyaz kar yağ köylere
Durma beyaz kar yağ şehirlere

Mete ve Niloya kardan adamı tamamlarlar. Niloya kardan adamın kolları da olsa daha iyi olurdu der. Bu sırada küçük kedi iki tane dal parçası getirir. Dallarla kardan adama kol yaparlar. Annesi de kardan adam için atkı ve bere getirir. Kardan adam tamam olunca küçük kedinin annesi çıkagelir. Niloya iki kediye süt verir. Sütünü içen kediler kafalarıyla teşekkür edip giderler. Mete ve Niloya arkalarından el sallar.

Kış gelmiştir. Niloya ve Mete kardan adam yapmaktadır. Yanlarına yavru bir kedi gelir. Oldukça üşümüş görünmektedir. Ona süt verirler. Yardımcı olurlar. Kedi bu yardımlardan çok hoşlanır. Niloya ve Mete’nin kardan adam oyunlarına katılır.

Niloya Misafir Mete Hikayesi

Mete'nin annesi Fatoş teyze Niloyalara misafirliğe gelmiştir. Kapıdaki uzun vedalaşmadan sonra Fatoş teyze evine gider. Annesi Niloya'ya yardımlarından dolayı kırmızı bir kurdele verir. Bu sırada Mete gelir. Niloya arkadaşına az önce annen bizdeydi sen neden gelmedin diye sorar. Mete ben her zaman sizdeyim deyince Niloya yarın bize misafir olarak gel, gelirken kardeşin Elif'i de getir der. Mete tamam deyip giderken Niloya arkasından seslenip gelirken bir de kırmızı kurdele getir der. Bu sırada bir şarkı söyler.

Sildik süpürdük her yeri tertemiz
Mis gibi koktu evimiz
Çeşit çeşit yemekler yaptık
Çünkü geldi misafirlerimiz
Sohbet ettiler durmadan
Güldüler eğlendiler
Öyle çok pasta yedim ki
Keşke her gün gelseler

Ertesi gün Mete ve Elif misafirliğe gelirler. Murat ve Niloya onları ağırlayıp nasılsınız iyi misiniz diye sorarlar. Oturmaktan sıkılan çocuklar "Nasılsın iyi misin daha daha nasılsın" diye şarkı söyleyip oynarlar. Bu sırada onlara kek ve süt getiren annesi gördüklerine şaşırır. Çocuklar kekleri afiyetle yiyip sohbete başlarlar. Sohbet sırasında bir anda yastık fırlatmaca oynamaya başlarlar. Çocuklar oyun oynarken annesi bu kez de meyve suyu ve pasta getirir. Pastalarını yedikten sonra gitme zamanı gelmiştir. Kapının önünde uzun uzun vedalaşırlar. Mete giderken Niloya arkasından hediyeni vermeyi unuttun diye seslenir. Mete cebindeki kurdeleyi arkadaşına verir. Niloya kurdeleyi annesine verip bugün misafirlerimin yanında bana çok yardımcı olduğun için bu kurdele senin der. Annesi çocuklarına sevgiyle sarılır.

Niloya’nın evine misafirliğe gelen Fatoş Teyze gidince, annesi Niloya’ya küçük bir hediye verir. Çünkü bugün çok uslu durmuştur. Niloya da evine arkadaşlarını çağırmayı ister. Mete, Elif ve Mine misafirliğe gelir. Birlikte güzel ve eğlenceli bir gün geçirirler. Tıpkı büyükler gibi…

Can Dişlerimizi Fırçalayalım Hikayesi

Can ve Murat dişlerini fırçalamakla meşgulken aynaya bakarak dişlerimiz tertemiz oldu diye konuşurlar. Can hadi annemize soralım bakalım kimin dişleri daha beyaz olmuş, der. Annesi aferin çocuklar ikinizin ki de tertemiz olmuş, der. Mert canın yanına gelir ve birlikte oyun oynamak için Can'ın odasına geçerler.

Can - Dişlerimizi Fırçalayalım

Fırçam nerde buldum nerde
Yıkarım fırçayı fırçalarım dişimi
Yatağa giderim bitirip işimi
Yıkarım fırçayı fırçalarım dişimi
Yattım kalktım dişime baktım
Yine fırçalarım dişlerimi banyoda
Tertemiz dişlerim parlıyor aynada 

Can dişlerime baksana Mert nasıl görünüyor? söylesene ben de seninkine bakayım Mert göstermek istememiş. Can bunun ardından Mert’in dişlerini kediler yemiş diye bağırır. Sen hiç dişlerini fırçalamıyor musun? Mert hayır fırçalamıyorum, der. Mert bu akşam Can'da kalacağı için tekrar oyuna başlarlar. Akşam olmuş Murat, Can ile birlikte dişlerini fırçalarlar. Mert ise şeker yediği için dişi çürümüş yanağı şişmiş çok canı yanıyordur. Can koşar ve teyzesine haber verir teyzesi Mert’i hemen dişçiye götürür. Dişçi muayene ettikten sonra bu dişlerin çekilmesi gerektiğini Mert’e anlatır, bundan sonra Mert dişlerini düzenli bir şekilde fırçalayacaktır.

Can’ın dişleri çok temiz ve sağlıklıdır, dişleri çürük olsaydı muhakkak Mert gibi şişer ve ağrırdı. Sonra ne mi oldu? Onu da sonra anlatırım daha bu defter de çok boş sayfa var.

Abimle ben her zaman dişlerimizi fırçalar, öyle uyuruz. Dişlerimizi fırçalamazsak çürüyorlarmış. O gün Mert bize gelmişti. Dişlerini fırçalamadığı için dişi ağrıdı. Doktora gittik. Doktor Mert'e mutlaka dişlerini fırçalaması gerektiğini söyledi.

Rafadan Tayfa 56. Bölüm Hikayesi (Zihin Kütüphanesi)

Rafadan Tayfa 56. Bölüm Hikayesi (Zihin Kütüphanesi)

Kış gelmiş yağmurlar başlamıştır. Rafadan Tayfa dışarıda mangal yapmayı planlarken şimdi eve hapsolmuş canları sıkılmaktadır. Hepsi Mertleri evinde can sıkıntısından bir şeylerle oyalanmaktadır. Hayri koltuğa uzanıp tavandaki delikleri sayar.

Kamil Akın'ın isim şehir oynamak için getirdiği kağıtlardan kağıt gemiler yapar. Mert ise elindeki bilim dergisini okumaktadır. Okuduğu bir makale ilgisini çekip arkadaşları ile paylaşır. Makalede insan beyninin tıpkı bir kütüphaneye benzediği, yaşadığımız olayların anıların bir kitaplıkta gibi saklandığı yazıyordur. Mert bunu denemek ister. İsim şehir oynarken beynine odaklanır. Zihnini tıpkı bir kütüphane gibi düşünüp aradığı bilgileri odaklanarak kolayca bulur. "M" harfi ile isim şehir eşya vb. bulmaya çalışırlar. Beynine odaklanma yöntemi ile Mert hepsinden fazla puan alır. Oyunun ilerleyen zamanlarında Mert’ in başarısı diğerlerinin dikkatini çekip sebebini sorarlar.

Mert zihnini boşaltıp beyin kütüphanesine odaklandığını bir kez daha söyler. Bu kez Kamil’ de bu yöntemi denemek ister ve oyuna yeniden başlarlar. Kamil ve Mert gözlerini kapatıp odaklanırlar. Kamil zihin kütüphanesinden gerekli bilgileri bir çırpıda bulur. Hayri Kamil’ in de başarılı olduğunu görünce kendisi de bu yöntemi dener. Gözlerini kapatıp kendi zihninde yolculuğa çıkar ve bilgileri kolayca bulur. Bu sırada yağmur durur. Mert dışarıya çıkalım der. Hayri bu zihne odaklanma oyununu çok sevmiştir. Kalıp biraz daha oynamak ister.

Rafadan Tayfa 55. Bölüm Hikayesi (Kağıt Uçak) - Çizgi Film Hikayeleri

Rafadan Tayfa 55. Bölüm Hikayesi (Kağıt Uçak)

Akın, Mert ve Hayri kağıtlardan külah yapıp borularla üfleyerek hedefi vurma oyunu oynarlar. Akın her attığını 12'den vururken Hayri ve Mert o kadar başarılı değildir. Bu sırada Kamil elinde bir dergi ile heyecanlı heyecanlı gelir. Dergide farklı uçak modellerinin kağıttan nasıl yapıldığı anlatılıyor. Çocuklar bir heves kendilerine birer tane model seçerler.

Hayri ve Akın aynı modeli seçince aralarında bir türlü anlaşamazlar. Mert olaya el atıp bir çözüm bulur. Boruyla en iyi külah atan seçilen modeli alacaktır. Hayri boruya üfleyip 12'den vurur. Sıra Akın'a geldiğinde o da 12'den vurur. İkisi de başarılı olunca çaresiz aynı model uçağı yapacaktır.

Zaman kaybetmeden terasa çıkıp uçaklarını yapmaya başlarlar. Kamil uçağına "Kamil 66" ismini verir. 66 memleketi Yozgat'ın plaka kodudur. İsim arkadaşlarının çok hoşuna gider. Akın ve Hayri aynı model uçağı yapmıştır. Fakat Akın'ın uçağı pek güzel olmamıştır. Yardım sever Hayri Akın'ın uçağını düzeltip yeniden yapar. Bu sırada Mert'de uçağını yamalar. Mert'in çocukluktan beri pilot olma hayali vardır. Arkadaşları şimdi tam zamanı deyip Mert'in hayalini gerçekleştirmek için el birliği yaparlar.

Çocuklar sokakta kendilerine bir uçuş pisti yaparlar. Hayri kule görevlisi, Kamil ve Akın ise hava alanı görevlisi olurlar. Pilot Mert uçuş için hazırdır. Uçuş için kuleden izin ister. Hayri son kontrolleri yapar. Bu sırada Kamil hava kontrollerini yapıp uçuş için uygun der. Mert motorları çalıştırıp uçağını uçurur. Mert'in kağıt uçağı havada süzülürken başka bir maket uçak ona çarpıp düşürür. Bunun üzerine Akın ve Hayri kağıt külahlarla üfleyip maket uçağı düşürmek isterler. Mert buna karşı çıkar. Çocukların şaşkın bakışları altında maket uçak havada süzülüp durur. Uçak uzaklaşınca çocuklar onu kimin uçurduğunu bulmak için peşinden giderler. Bütün mahallede onu takip ederler. En sonunda uçak yere iner. Hepsi birlikte üzerine atlarlar. Kafalarını kaldırınca Hale, Sevim ve Rüstem abiyi görürler. Uçağı Hale ve Sevim yapmıştır. Rüstem abi de ona motor ve pervane takmıştır. Rüstem abi paket lastiği ile uçak motoru yapmayı hepsine öğretir. Çocuklar kendi uçaklarına birer motor takıp keyifle uçururlar.

Meraklı Kar Tanesi (Söz Dinlemek)

Meraklı Kar Tanesi - Söz Dinlemek

Kar tanesi adındaki kutup ayısı, ailesi ile birlikte Kuzey Denizi kıyılarında yaşarmış. Bu minik kutup ayısı hem çok meraklıymış hem de gezmeyi çok severmiş. Bazen yuvasından gizlice çıkar etrafta dolaşırmış.

Çevresinde gördüğü her şeyi merakla incelermiş. Annesi Tontiş Hanım; Kar Tanesi’nin bu merakı yüzünden başına bir şey gelmesinden çok korkarmış. Onu sürekli,

- Canım yavrum, yeni şeyler öğrenme merakını anlıyorum ama biraz dikkatli olmalısın. Bu yüzden başına bir iş gelebilir, diye uyarmış.

Ama Kar Tanesi, annesinin sözünü dinlememiş. Günlerden bir gün Kar Tanesi, yuvasından yine gizlice çıkmış. Buzdan kayaları, su dolu küçük çukurları aşmış. Az gitmiş, uz gitmiş... Küçük bir kulübenin yanına varmış. Kulübenin etrafında dolaşırken yaşlı bir adam görmüş. Yaşlı adam kızağını kırmızıya boyuyormuş. Ama Kar Tanesi, yaşlı adamın ne yaptığını kızağın rengini nasıl değiştirdiğini bir türlü anlayamamış. Çünkü o güne kadar, boya yapan bir insan görmemiş!

- Ooo! Kızak kıpkırmızı oldu. Bunu nasıl yapıyor acaba, diye mırıldanmış. Merak içindeymiş. Yaşlı adamın oradan uzaklaşmasını bekleyip boya kutusunun yanına gitmeye karar vermiş. Kızak tamamen boyanınca yaşlı adam boya kutusunu pencerenin kenarına bırakmış ve evine gitmiş. Kar Tanesi de hemen boya kutusunun yanına gitmiş. Pencereye uzanmış ama kutuya ulaşamamış.

- O kutunun içindekinin nasıl bir şey olduğunu öğrenmeliyim, diye söylenmiş. Sonra pençelerinin üzerinde durarak yeniden kutuya ulaşmaya çalışmış.

- İşte yakaladım, derken kutu pençelerinden kaymış. Kırmızı  boya Kar Tanesinin başından aşağı dökülüvermiş. Kar Tanesi kıpkırmızı olmuş. O sırada yaşlı adam, devrilen kutudan gelen gürültüyü duyup evinden çıkmış. Kıpkırmızı olan Kar Tanesi’ni görünce korkmuş. Sonra yere saçılan boyaları fark etmiş. Karşısındakinin küçük bir kutup ayısı olduğunu anlayınca,

-Senin burada ne işin var, ne yaptın böyle? diye bağırmış. Kar Tanesi’ni korkutup oradan uzaklaştırmak için eline aldığı bir odunla ona doğru koşmaya başlamış. Kar Tanesi önde adam arkada bir süre koşmuşlar. Kar Tanesi kırmızıya boyandığı için karların arasında gizlenemiyormuş da.. Sonunda yaşlı adam, Kar Tanesinin yeterince uzaklaştığından emin olmuş ve onun peşini bırakmış. Minik kutup ayısı da geçtiği yollardan hızlıca geri dönmüş ve yuvasına ulaşmış. Yuvasından içeri girmeden önce üzerine bulaşan kırmızı boyayı temizlemeye çalışmış. Çünkü annesinin kendisini böyle görmesini istemiyormuş. Karlarda dönüp yuvarlanmış. Ama boya bir türlü silinmemiş. O sırada annesi Tontiş Hanım yuvasından çıkmış. Kar Tanesi’ni görmüş. Şaşkınlık ve korkuyla,

- Yavrum! Sana ne oldu böyle, yoksa yaralandın mı? diye bağırmış .

- Anneciğim... Bir şeyim yok. Sadece birazcık kırmızı oldum, demiş Kar Tanesi. Başına gelenleri, annesi Tontiş Hanım’a anlatmış.

- Bu halinle dışarıda dolaşamazsın. Yoksa avcılar seni hemen fark ederler, diye söylenmiş Tontiş Hanım. Üzerindeki kırmızı boya geçene kadar Kar Tanesi’nin yuvadan çıkması yasaklanmış. Bu olay ona büyük bir ders olmuş. Kar Tanesi o günden sonra annesinin sözünü dinlemeye özen göstermiş. Kar Tanesi’nin üzerindeki kırmızı boya ise zamanla silinmiş. Böylece Kar Tanesi eski rengine kavuşmuş.

Ali ve Rüyası

Ali ve Ayşe bu yıl birinci sınıfa başladılar. Ayşe bütün yıl boyunca öğretmenini dikkatle dinledi ve derslerine çok çalıştı. Artık akıcı ve anlaşılır bir şekilde kitap okuyabiliyordu. Ali ise derslerine çalışmadı. Yıl sonu gelmiş, herkes okuma bayramı hazırlıkları yapmaya başlamıştı. Ali ve Ayşe'nin öğretmeni pazartesi günü bir seçme yapacaktı. Anlamlı ve
düzgün okuyabilen öğrencilerden ikisini okuma bayramında sunucu olarak seçecekti. Sunuculardan
birinin Ayşe olacağı kesinleşmişti. Ali ise en iyi arkadaşı ile birlikte sunucu olmak istiyordu. Ali hafta sonu boyunca durmadan kitap okudu. Artık öyle yorulmuştu ki masada uyuyakaldı. Ali birden kendini Kitap Ülkesi'nde buluverdi. Karşısına Okuma Perisi çıktı.

Okuma Perisi :
- Ali keşke sene başından beri düzenli çalışsaydın. Geç de olsa hatanı anlamana sevindim. Gayretin ve pişmanlığın ise beni çok etkiledi. Eğer tatilde çok kitap okuyacağına dair bana söz verirsen sana yardım edebilirim.

Ali :
- Söz veriyorum çok kitap okuyup arkadaşlarım gibi güzel okumayı başaracağım, dedi. Okuma perisi kulağına eğilip bir şeyler fısıldadı. Ali gözlerini açtığında sabah olduğunu fark etti. Giyinip okula gitti.

Seçmeler başlamıştı. Sıra Ali'ye gelmişti. Derin bir nefes aldı ve okumaya başladı. Öyle güzel okuyordu ki herkes hayretler içerisinde ona baktı. Ali'nin rüyası gerçek oldu ve Ayşe ile sunucu olmayı başardı. Verdiği  sözü ise asla unutmadı.

Ali ve Rüyası

Minik Yağmur Damlası Yama

Minik Yağmur Damlası Yama

Güneş bulutların arkasına giriyordu. Gökyüzünü gri bulutlar kaplıyor, rüzgar ise daha bir sert esiyordu. Minik yağmur damlası Yama, çok heyecanlıydı. Artık yağmur olup annesinden ayrılacaktı. Yeryüzüne düşecek maceradan maceraya koşacaktı. Sonra tekrar annesinin yanına gelecekti.

Sonunda beklediği an geldi. Yama annesi bulutu öptü.

Anne bulut :
-Kendine dikkat et Yama, diyerek minik yağmur damlasına el salladı. Yama "Hoop" diye zıplayarak yeryüzüne inmeye başladı. Rüzgar Yama'yı bir o yana bir bu yana savurmaya başladı. Yama yeni sürülmüş bir tarlanın üstüne düşüverdi. Birkaç parçaya bölünüp toprağın içine girdi. Toprağın içinde yavru bir tohum vardı.

Tohum:
- Merhaba ben Tohumcuk, dedi gülümseyerek.
- Yama, merhaba Tohumcuk. Benim adım minik yağmur damlası Yama. galiba beni bekliyordun, dedi.

Tohum :
- Vallahi bilemiyorum. Beni toprak anaya ektiler. Sonra da burada bekle dediler. Yavru tohumun sözleri Yama'yı çok güldürdü.

Yama :
- Ne sevimli bir tohumsun sen sana burada beklemeni her kim söylemişse doğru söylemiş. Toprak anadan vitamin ve mineralleri alacaksın. Bu sırada ben de sana gereken nemi sağlayacağım. Sonra büyümeye başlayacaksın. Önce filizleneceksin.

Tohum :
- Filizlenmek mi? O da ne? Bana ne olacak? Yoksa ölecek miyim? dedi. Yama'nın sözünü keserek. Yama yine kahkahalarla gülmeye başladı. Tohumcuk ise korku dolu bakışlarla Yama'ya bakmaya devam ediyordu.

Yama : 
- Merak etme filizlenmek kötü bir şey değildir. Büyümenin ilk aşamasıdır. Filizlendikten sonra teyzeyi göreceksin. Yani başını topraktan dışarıya çıkaracaksın. Şimdi kahve rengi olan kabuğunu üstünden çıkaracaksın. Gövdenden çıkan köklerinle toprak anaya sarılacaksın. Dalların ve yaprakların kolların olacak. Yemyeşil güzel bir filiz olacaksın. Büyüyeceksin, büyüyeceksin ve bu arada büyüyünce ne olacaksın? Sana bakınca anlayamıyorum. Çünkü tohumlar birbirine benzerler, dedi merak içerisinde.

Tohum :
- Büyüyünce annem gibi güzel bir meşe ağacı olacağım. Yama anlatmaya devam et. Sonra ne olacak? Sen hep benimle mi kalacaksın. Çok heyecanlıyım doğrusu. Yama biraz durdu ve : tamam o zaman beni dikkatlice dinlemeye devam et. İkimizde de büyük değişiklikler olacak. Sen filiz olduktan sonra toprak ana, yağmurlar, güneş teyze, rüzgar ağabey yani bütün doğa seni büyütmeye başlayacak. Ben ise birkaç gün içinde güneş teyzenin ısısı sayesinde buharlaşacağım. Yani duman gibi bir şey olup hafifleyeceğim. O kadar hafif olacağım ki gökyüzüne uçmaya başlayacağım. Buhar kardeşlerimle bulut annemin kucağına doluşacağız. Yeni maceralara atılmak için çoğalmayı ve soğuk havayı beklemeye başlayacağız.

Tohum :
- Yaşasın! Ne kadar ilginç bir hayat yaşayacağım. İyi ki seninle tanışmışım. Yama ve Tohumcuk iki iyi arkadaş oldular. Yama, Tohumcuk'un filizlenebilmesi için elinden geleni yaptı. Bir hafta sonra Tohumcuk filizlenmeye başladı. Yama ise gittikçe daha çok hafifliyordu. Güneş teyzenin havayı iyice ısıttığı bir gün. Yama
- Sevgili dostum Tohumcuk. Bir maceranın daha sonuna geldik ben gökyüzüne, anneciğim yanına gitmeliyim seni tanıdığım için çok mutluyum doğrusu, dedi tebessüm ederek.

Tohum :
- Demek ayrılık vakti geldi. Yama, bana çok şey öğrettin. Sana çok teşekkür ediyorum. Umarım bir gün yeniden üzerime damlarsın. Annem buluta, rüzgar ağabeye, güneş teyzeye selamımı götür. Kendine iyi bak. Yama ile Tohumcuk son kez birbirlerine sarıldılar. Yama sıkıca sarılmanın verdiği ısı ile bir anda buhar oldu. Hızla gökyüzüne uçtu. Annesinin kucağına zıpladı. Yeryüzünde yaşadıklarını heyecan için de anlatmaya başladı.

İstanbul Muhafızları 3. Bölüm Hikayesi (Topkapı Sarayı)

Elif, Zeynep, Mehmet ve Ali koca çınarın gölgesinde yakar top oynarken birden çınarın gövdesinden ışıklar yayılır. Koca çınarın kendilerini çağırdığını anlayan çocuklar ellerini çınarın gövdesine dokundurup içeriye girerler. Koca çınar her zamanki gibi çocukları karşılar.

İstanbul Muhafızları - 3. Bölüm Hikayesi (Topkapı Sarayı)

Yerebatan Sarnıcı görevinde gösterdikleri başarıdan dolayı onları tebrik eder. Gürgen ve Azmi'nin yeni planlarına karşı dikkatli olmalarını söyler.

Bu sırada Gürgen yeni planları üzerinde çalışmalara başlamıştır. Yardımcısı Azmi bu seferki hedefimiz neresi diye sorar. Gürgen Topkapı Sarayı der. Azmi neden Topkapı Sarayı diye merak eder. Bir kaç gün önce Gürgen sınıfla birlikte Topkapı Sarayına geziye gitmiştir. Sarayın koridorlarında dolaşırken 3. Mustafa'nın zırhını görüp çok etkilenir. Kendi kendine o zırhı ele geçirirsem dünyadaki her şeye sahip olabilirim ve tarihe sekte vurup tarih dersini silebilirim diye düşünür. Azmi ve Gürgen tüm hazırlıklarını tamamlayıp Topkapı Sarayına doğru giderler.

İstanbul Muhafızları çınarla konuşurken alarm gelir. Çınar Gürgen'in Topkapı Sarayına doğru gittiğini söyleyince çocuklar zaman kaybetmeden harekete geçerler. Gürgen ve Azmi Saraya geldiklerinde zırhtan önce bir şeyler daha çalmaya karar verip tarihi eserlerin sergilendiği salona giderler. Eserler camdan kafeslerde sergilenmektedir. Gürgen kendi yaptığı cam kesme makinesiyle camı kesip tarihi kaşıkları çalar. Yerine de evden getirdiği günümüz çatal kaşıklarını koyar. Sıra kaftanların sergilendiği bölüme gelmiştir. Beğendiği bir kaftanı çalıp yerine Azmi'nin pijamalarını koyar.

Bu sırada İstanbul Muhafızları da Saraya gelir. Zeynep tabletinden Topkapı Sarayıyla ilgili bilgileri arkadaşlarına okur. Topkapı Sarayı 1478 yılında Fatih Sultan Mehmet tarafından yaptırılmıştır. 380 yıl boyunca devlet buradan yönetilmiştir. Gerekli bilgileri alan çocuklar ikişerli gruplara ayrılıp Gürgen ve Azmi'yi aramaya başlarlar.

Gürgen bu sırada Kaşıkçı Elmasını da çalıp yerine bir misket bırakmıştır. Şimdi sıra asıl amacı olan 3. Mustafa'nın zırhını çalmaya gelmiştir. Gürgen ve Azmi zırhın olduğu odaya giderken Elif ve Ali onları görüp takip ederler. Zeynep ve Mehmet ise 155'i arayıp polis çağırırlar. Gürgen zırhı alıp üzerine giydiği sırada karşısında Elif ve Ali'yi görür. Elif ve Ali onları oyalarken Zeynep ve Mehmet arkadan usulca gelip Gürgen'in çaldığı eşyaları alırlar. Gürgen onları fark edince üzerindeki zırha “ ey zırh şu çocukları yok et “ der. Tabi keramet zırhta olmadığı için hiçbir şey olmaz. Bu sırada polisler gelip Azmi ve Gürgen'i yakalarlar. Çocuklar bir görevi daha başarıyla tamamlayıp çınarın yanına dönerler.

Çiçi Bey ve Dükkanı (Dikkatli Olmak)

Bir varmış bir yokmuş, ormanın birinde Çiçi adında bir keçi yaşarmış. 

Çiçi Bey ve Dükkanı (Dikkatli Olmak)

Bu hikaye çocuklara daha dikkatli olmayı öğretmektedir. Eğitici ve öğretici yanıyla çocuk masalları çocukların zeka gelişimine de fayda sağlamakla birlikte çocukların eğlenceli vakit geçirmesine de yaramaktadır.

Çiçi Bey’in kocaman bir dükkanı varmış. Dükkanın içi türlü türlü eşyalarla doluymuş. Ormandaki hayvanlar, aradıkları her şeyi orada bulurlarmış. Bir gün Çiçi Bey dükkanında oturuyorken telefon çalmış. Arayan Koyun Hanımmış.

- Merhaba Çiçi Bey! Kuzucuklarım için iki küçük ceket sipariş etmek istiyorum, demiş Koyun Hanım.

- İstediğiniz ceketleri hemen hazırlayıp oğlum Paçi ile size göndereceğim, diye cevap vermiş Çiçi Bey. Telefonu kapattıktan sonra askıdaki iki küçük ceketi bir pakete sarmış. Paketi Koyun Hanım’a götürmesi için oğlu Paçi’yi beklemeye başlamış. O anda telefon yeniden çalmış. Tavşan Hanım arıyormuş.

- Merhaba Çiçi Bey! Yavrularıma kazak örerken yünüm bitti. Bana üç tane kırmızı yumak gönderebilir misiniz? diye sormuş Tavşan Hanım.

- Elbette, renk renk olan yumaklarımın içinden kırmızı olanlarını sizin için seçeceğim. Oğlum Paçi ile size göndereceğim, demiş Çiçi Bey.

- Tavşan Hanım’ın istediği kırmızı renk üç yumağı hemen paket yapmış. Koyun Hanım’ın paketinin yanına koymuş. Çiçi Bey’in telefonu bir daha çalmış. Bu sefer de arayan Kurbağa Beymiş.

- İyi günler Çiçi Bey! Yeni bir koltuk takımı aldım. Ona uygun tabure arıyordum. Geçen gün dükkanınızda gördüm mantar tabureler geldi aklıma. Bana bir tane mantar tabure gönderebilir misiniz? diye sormuş Kurbağa Bey.

- İyi günler Çiçi Bey! Yeni bir koltuk takımı aldım. Ona uygun tabure arıyordum. Geçen gün dükkanınızda gördüm mantar tabureler geldi aklıma. Bana bir tane mantar tabure gönderebilir misiniz? diye sormuş Kurbağa Bey.

- Tabii ki gönderirim. Yeni koltuk takımınızı güle güle kullanın. Ben mantar taburelerinizi hemen hazırlıyorum, demiş Çiçi Bey. Kırmızı mantar taburelerden birini pakete sarmış. Onu paketlenmiş halde bir köşede duran diğer eşyaların yanına koymuş. Derken oğlu Paçi gelmiş.

- Gel bakalım Paçi... Bugün o kadar çok sipariş aldık ki, ben hepsini paketleyip hazırladım. Şimdi sıra sende. Onları sahiplerine dikkatlice teslim et, tamam mı? demiş Çiçi Bey. Hangi paketin kime ait olduğunu açıklayıp paketleri oğluna vermiş. Paçi sırayla Koyun Hanım’ın, Tavşan Hanım’ın ve Kurbağa Bey’in evlerine uğramış. Her birine paketleri götürmüş. Sonrada doğruca dükkana gitmiş. Onlardan aldığı paraları babasına teslim etmiş. O sırada Koyun Hanım ve Kurbağa Bey kendilerine gelen paketleri açıyorlarmış. Koyun Hanım’ın paketinden iki ceket yerine kırmızı benekli mantar bir tabure çıkmış.

- Koyun Hanım şaşkınlıkla, Bu da ne? Ben tabure istememiştim ki, demiş.

- Kendisine gelen paketi açan Tavşan Hanım da şaşkınmış. Çünkü onun paketinden de üç kırmızı yumak yerine iki küçük ceket çıkmış.

- Kurbağa Bey’e gelen pakette ise mantar tabure yerine üç kırmızı yumak varmış. Yumakları alan Kurbağa Bey, bu da ne? Ben ne yapacağım yumağı? Örgü mü öreceğim? diye söylenmiş.

- Koyun Hanım, Tavşan Hanım ve Kurbağa Bey bu yanlışlığı düzeltmek için ellerinde paketlerle Çiçi Bey’in dukkanına gitmişler. Olanları Çiçi Bey’e bir bir anlatmışlar. Paçi’nin paketleri dağıtırken daha dikkatli olmasını söylemişler. Çiçi bey onlara hak vermiş. Ancak dikkatsiz olan sadece Paçi değil, ben de dikkatsizce davrandım. Eğer paketlerin üzerine kime ait olduklarını yazsaydım böyle bir karışıklık olmazdı. Bu yüzden hepinizden özür dilerim demiş. Onları dinleyen Paçi başını önüne eğmiş, ben de bundan sonra daha dikkatli olacağım, diye söz vermiş. Sonra her biri kendine ait olan paketi almış evine gitmişler. O günden sonra Çiçi Bey hem de oğlu Paçi daha dikkatli olmaya özen göstermiş. Bir daha da böyle karışıklık yaşanmamış.