Niloya Domates Hikayesi

Niloya Domates Hikayesi

Sevimli kızımız Niloya annesi ve ağabeyi ile birlikte kendi bahçelerinden domates toplamaktadır. Domateslerin bazıları kızarmış bazıları hala yeşildir. Niloya bunu farkedince yeşil domatesin yanına gidip onunla konuşmaya başlar. Bu durum ağabeyinin dikkatini çekince yanına gelip ne yaptığını sorar. Niloya domatese bir an önce kızarmasını söylüyordum diye cevap verir. Bu annesinin ve ağabeyinin çok hoşuna gider. Ağabeyi gülümseyerek kızarması için sabretmen lazım der. Bunun üzerine Niloya ellerini bağklayıp beklemeye başlar. Bakın sabrediyorum der. Ağabeyi öyle hemen kızarmaz belki bu günler sürebilir deyince Niloya beklemeye karar verip Tosbik'i de alıp gider. Hayalperest kızımız Niloya yine hayallere dalıp bir şarkı söylemeye başlar.

Kırmızı domates sever onu herkes
Mis gibi kokunca yemek ister tabi herkes
Ama beklemek gerek, günler geçecek
Yeşil renkler kırmızıya dönecek
Kırmızı domates bilir onu herkes
Hergün soframızda onsuz olmaz hiçbir yemek
Ama beklemek lazım sabretmek lazım
Yavaş yavaş büyüyecek

Aradan günler geçmiştir fakat domates hala kızarmamıştır. Beklemekten sıkılan Niloya gece herkes uyurken sulu boyasını alıp bahçeye çıkar. Onun usulca gittiğini annesi görür. Niloya sulu boya ile domatesi kırmızıya boyamaya başlar. Ertesi sabah domatesin kızarmış olduğunu gören ağabeyi heyecanla kardeşini çağırır. Hadi hemen toplayalım der. Tam bu sırada şiddetli bir yağmur bastırır. Hep birlikte içeriye giderler. Niloya pencerede yağmur altındaki domatesleri seyredip inşallah boyalar akmaz diye içinden geçirir. Ağabeyi yağmurdan sonra toplayalım deyince Niloya domatesleri boyadığını itiraf eder. Ağabeyi ona inanmayınca annesi Niloya doğru söylüyor gece boyarken ben gördüm der. Fakat Niloya'nın boyadığı domatesler gerçekten kızarmış ve toplamaya hazır hale gelmiştir. Niloya domatesleri gizlice boyadığı için özür diler. Annesi dürüst davranıp söylediği için onu affeder. Bu sırada yağmur kesilir ve iki kardeş sevinçle bahçeye domates toplamaya çıkarlar.